Sinema Gündemi: Büyülü Fener

  The Midnight Sky: Distopik Bir Gerçek George Clooney tarafından yönetilen ve 2049 yılına uzanan The Midnight Sky – Gece Yarısı Gökyüzü, distopik bir bilim kurgu hikayesidir. Aslında pandemi başladığından beri tam olarak kurgu da demeyebiliriz. İletişim kuramama, eve dönüşü bulamama, sevdiğimiz insanlarla bir arada olamama konularıyla yola çıkılan The Midnight Sky, pandemi şartlarında yaşadığımız dönemden çok da uzak değil. Bir bakıma hayat sanatı taklit ediyor, evrene nasıl davranmamız gerektiğini ve insanlığın evreni iyi gözetmesi gerektiğinin altını çiziyor.   Dünya meseleleriyle çok ilgilenen bir aktör-yönetmen olan George Clooney bu rol için tam 12 kilo vermiş. Liliy Brooks-Dalton’un romanı Good Morning, Midnight’tan esinlenerek yapılan The Midnight Sky’ın su gibi, sessizce akarak istediği tüm mesajları verdiğini düşünüyorum. 2049 yılının Şubatına, sebebini bilmediğimiz gizemli bir felaketin ardına açılır ilk başta The Midnight Sky. Muhtemelen iklim değişikliği sebebiyle insanl

Tutkuya ve Özgürlüğe Açılan Kapı: And Then We Danced Öncelikle belirtmek isterim ki; dans, hem insanın kendini ifade ediş biçimi hem de özgürlüğün kişisel ifadesi olduğu için bu tarz filmlerin dansla betimlenmesi beni her zaman çok etkiliyor. Levan Akin’in titizlikle ve zorluklarla yönettiği ‘’Ve Sonra Dans Ettik’’ orijinal adıyla ‘’And Then We Danced’’ ne kadar filmin Gürcistan galasında saldırıya maruz kalmışsa da tam bir gerçek hayat hikayesi aslında. Belki de gerçekliğin bu denli göz önüne seriliyor olması saldırıya maruz kalmasına neden olmuştur. Tiflis’te bir dans okulunda dans eden ve tek hayali babasının izinden gitmek olan Merab’ın dansıyla açılıyor, And Then We Danced. Merab’ın efeminen dansı Gürcü dansına göre zayıflık görülüyor, çünkü bu dansta erkekler için sert ve maskülen olmak, kadınlar içinse masum olmak ön planda. Dansı zayıf belki ama karakteri güçlü, aşkı güçlü, arkadaşlarıyla ve ailesiyle bağı çok çok güçlü. Dansının yeterince ‘’erkeksi’’ olmaması sık sık dil